Geschiedenis
Osteopathie is ontstaan in Amerika. De grondlegger was Andrew Taylor Still (1828-1917) een Amerikaanse arts. Hij stichtte in 1892 de American School of Osteopathy in Kirksville-Missouri.
In de VS is osteopathie in 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding. Ook in Engeland en Frankrijk heeft osteopathie een lange traditie.
Wat is osteopathie?
Osteopathie is een manuele geneeswijze gericht op het stimuleren van uw gezondheid. Elke structuur in ons lichaam beweegt en zorgt met deze beweeglijkheid voor optimaal functioneren. Door verschillende factoren kan deze beweeglijkheid verstoord raken en pijnklachten veroorzaken.
Klachten
De klachten die kunnen voortkomen uit bewegingsverlies/ functieverlies van het bot, gewricht spier of orgaan vinden hun oorzaak voornamelijk in het verlies van goede doorbloeding en/of verstoorde zenuwgeleiding. De locatie waar de pijn zich uit, kan elders in het lichaam zijn oorzaak hebben. De osteopaat onderzoekt daarom het gehele lichaam en richt zich bij de bheandeling op het herstellen van de bewegingsverliezen in de verschillende weefsels, om bij te dragen aan het verminderen van de klachten en het optimaliseren van de gezondheid.
Wanneer osteopathie?
Osteopathie kan helpen bij diverse lichamelijke klachten. Klachten die al langere tijd bestaan en waarbij een andere behandelmethode niet heeft geholpen. Steeds terugkerende klachten die met pijnmedicatie niet worden weggenomen, maar ook acute klachten kunnen prima dor een osteopaat worden behandeld. Osteopathie is voor volwassenen, kinderen en baby’s.
Hoe werkt een osteopaat?
De osteopaat onderscheidt in de eenheid van het lichaam 3 systemen: Pariëtale systeem: het bewegingsapparaat met de gewrichten, spieren en pezen. Visceraal systeem: de organen en het bindweefsel (fascia) rond de organen. Craniosacraal systeem: de schedel, wervelkolom, heiligbeen en hersenvliezen. In deze 3 systemen onderzoekt de osteopaat de bewegingsvrijheid. Deze bewegingen gaan van groot (armen, benen, romp) tot zeer klein en specifiek (schedelbotten, organen, zenuwweefsel). Bij een behandeling richt de osteopaat zich op die delen, die een klacht in het lichaam veroorzaken. Het kan zijn dat de osteopaat op een andere plaats behandelt dan de plek waar de klacht zich bevindt.
Zo kan bijvoorbeeld een schouderklacht veroorzaakt worden door een verminderde beweeglijkheid of spanning van het bindweefsel van de lever of maag. Of kan een pasgeboren baby waarbij de schedelbasis te weinig ruimte heeft gehad in het geboortekanaal klachten vertonen zoals bijv. darmkrampjes, reflux, overstrekken, etc. Dit doordat door verminderde beweeglijkheid en of asymmetrie van schedelnaden in het schedel-basis gebied de zenuw, Nervus Vagus, geïrriteerd wordt en deze klachten vanuit de verstoorde bezenuwing optreden. Middels zachte rek en ontspanningstechnieken, maar ook gerichte manipulaties en mobilisaties corrigeert de osteopaat de bewegingsverliezen in de betreffende weefsels.
Pariëtale systeem
Visceraal systeem
Craniosacraal systeem
Snel naar
Osteopathie Terneuzen
